Life is Non-Linear.: ทำบุญ…สุขสันต์วันเกิด

เป็นอีกหนึ่งปีที่รู้สึกว่าตัวเองแก่ลงเยอะแล้ว

แต่ชีวิตยังคงย่ำอยู่กับที่ เฮ้อ…

ได้รับคำอวยพรจากครอบครัวและผองเพื่อน รวมทั้งลูกศิษย์

ขอบคุณมากๆ เก่งแฮะจำได้ด้วย

ทำไมฉันไม่เคยจำวันเกิดคนอื่นได้เลย แหะๆ (เป็นมาตั้งแต่เด็กจนโต)

พึ่งจำได้ว่าจะถึงวันเกิดตัวเอง ก็เมื่อวานตอนเย็นๆ

เพราะมีลูกศิษย์โทรมานัดเซ็นเอกสารบางอย่าง

“พรุ่งนี้ วันที่ 25 นะครับอาจารย์ เดี๋ยวผมจะเข้าไปหา”

อ้าววว ถึงวันครบรอบวันเกิดแล้วนิ

ก่อนกลับเข้าบ้านพัก แวะไปตลาดซื้อข้าวของสักหน่อย

เตรียมทำกับข้าวไปทำบุญตอนเช้า

ถึงบ้านก็พักผ่อน นั่งดูหนัง ดูซีรี่ส์

น้องที่ IEO โทรมาเรื่องโครงการ career training in US

คุยกันนานพอควร…นานจนลังเลใจว่า จะไปดีมั๊ยเนี่ย

แล้วก็หาข้อมูลเปรียบเทียบระหว่าง

career training in US และ Work and study in UK

จนดึกดื่น เกือบๆเที่ยงคืน

ถึงนึกขึ้นได้ว่า…ยังไม่ได้เตรียมทำกบข้าวไปทำบุญพรุ่งนี้เลย

กว่าจะเตรียมเสร็จก็ตี 1 พอดี

นอน…

ตื่น 6 โมงเช้าทำกับข้าว

** เริ่มจากชะอม+ไข่

**กับน้ำพริกกะปิ แอบไฮโซนิดหน่อย มีใส่กุ้งสด(ลวก)ลงไปด้วย

มองไม่เห็นกุ้งเลยอ่ะ จมอยู่ใต้น้ำพริกหมด

**ไข่(ดาว)ลูกเขย

**แอบหรู แกะสลักมะเขือด้วย อิอิ

**พร้อมข้าวกล้องออร์แกนิกจากสุโขทัย

ทำกับข้าวเสร็จเกือบๆ 7 โมง รีบวิ่งแจ้นออกไปวัด

เริ่มต้นวันใหม่ กับอายุที่บวกไปอีก 1 ปี แบบ…อิ่มบุญ

รู้สึกดีที่ได้ให้…

รู้สึกดีที่ได้แบ่งปัน….

รู้สึกดีที่ได้ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา…

สาธุ

ปีนี้…ฉันยังคงคอนเซ็ปเดิม…

ไม่จัดงานเลี้ยงวันเกิด นอกจากทำบุญ

ฉันรู้สึกอึดอัดทุกครั้งที่มีใครชวนฉันไปเลี้ยงวันเกิด

เพราะฉันรู้สึกว่า วันนี้ฉันน่าจะได้อยู่กับแม่ หรือทำอะไรเพื่อพ่อและแม่

ผู้ซึ่งให้กำเหนิดฉัน มากกว่าที่จะนั่งกินเลี้ยงเฮฮากับคนอื่น

อย่าหาว่าฉันเป็นคนขวางโลกเลยนะ

ฉันแค่รู้สึกแบบนี้ ก็เท่านั้นเอง

ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นิ